گل نرگس

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، دختر پیامبر اسلام حضرت محمد(ص)است. ایشان همسری نمونه برای امام علی علیه السلام ودختری نمونه برای پدرش بود،او فرزندانی تربیت کردند که جزو بهترین  انسانهای  تاریخ اسلام بودند.فرزندان ایشان امام حسن و حسین(ع)،حضرت زینب و ام کلثوم(س)بودند.ایشان دارای لقب های متعددی از جمله صدیقه،طاهره، زکیه، محدثه،کوثر و…بودند.حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سرآمد همه زنان عالم هستند.

خصوص نحوه شهادت حضرت فاطمه (س) چه می دانید؟

رویدادهای تلخ، شرایط سخت و بیماری و دوری از پدر بیش از پیش وضعت جسمی و روحی حضرت فاطمه (س) را دشوار می کرد؛ اما با وجود اینکه حضرت فاطمه هر روز پیکرش آب می شد، هیچ شکوه ای از بیماری نداشت. در هنگام یورش حاکمان غاصب به خانه حضرت فاطمه (س)، ایشان به گونه ای در میان درب و دیوار آسیب دیدند که علاوه بر صدمات سخت، جنین ایشان نیز سقط شد. تمامی این رویدادهای تلخ باعث شدت گرفتن بیماری ایشان و در نهایت شهادت ایشان شدخصوص نحوه شهادت حضرت فاطمه (س) چه می دانید؟

فاطمه زهرا سلام الله علیها تنها فرزند پیامبر گرامی اسلام صل الله علیه و آله می باشد مادر ایشان خدیجه کبری (س) نام دارد. این بانوی معصوم بسیار مورد احترام پیامبر بودند و بارها سخنان ایشان در این مورد گزارش شده است از جمله اینکه:ایشان را برترین زن در دو عالم معرفی کردند و خشم و خشنودی ایشان را برابر با خشم و خشنودی پرودگار دانسته اند. حضرت زهرا سلام الله علیها در سال دوم هجرت به مدینه، با امام علی علیه السلام ازدواج کردند و حاصل این ازدواج حسنین علیهم السلام و دخترانش زینب و کلثوم سلام الله علیهما هستند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به وبلاگ ایلیا مراجعه  کنید:

https://ailya.kowsarblog.ir/

همه مسلمانان جهان به امام رضا علیه السلام علاقه بسیار زیادی دارند. سالانه بسیاری از آنها برای زیارت آن حضرت به مشهد الرضا می‌روند وان حضرت را زیارت می‌کنند.برخی از آنها برای شفا مریض های خود به زیارت می‌روند وایشان هم بسیاری از بیماران را شفا می‌دهند،حرم امام رضا علیه السلام بسیار زیبا و دلنشین است و مسلمانان در آنجا در مراسم مختلف دور هم جمع می‌شوند وبه دعا و نیایش می‌پردازند. در آنجا نماز می‌خوانندو حتی برخی از آنها در حیاط حرم آن حضرت استراحت می‌کنند. 

حرم امام رضا از زمان سامانیان بنا شد و در طول تاریخ مورد تخریب قرار گرفت و سپس دوباره در زمان غزنویان به دست محمد غزنوی دوباره بنا شد و ساخت نقارخانه نیز به همین زمان نسبت داده می شود؛ بعد از آن در دوره های سلجوقیان و خوارزمشاهیان تعمیرات و بازسازی هایی در آن انجام شد اما در زمان حمله مغول خسارت های زیادی به آن وارد شد که البته در زمان حکومت صفویان زمانی که مذهب شیعه به رسمیت شناخته شد، بنای حرم به طور کامل بازسازی شد و بعد از آن حکومت های وقت حرم را گسترش داده و هر کدام بناهایی از آن را مرمت و صحن های آن را تکمیل کردند؛ در نهایت امروزه مساحت حرم امام رضا (ع) از باغی ییلاقی در مشهد قدیم یا سناباد به حرمی با وسعت یک میلیون متر مربع رسیده است که علاوه بر مرقد امام بزرگوار بناهایی ارزشمند از دوره های تاریخی مختلف در آن دیده می شود.

 آرامگاه بزرگان در مجموعه حرم امام رضا (ع)

ممکن است زمانی که وارد حرم می شوید و در صحن های آن قدم می زنید متوجه اسم افراد بزرگ و نامدار چون شیخ طبرسی، شیخ حر عاملی و … شوید؛ این بزرگان در قبرستان هایی در نزدیکی حرم امام رضا (ع) دفن شده اند که به مرور زمان و با توسعه حرم در داخل مجموعه حرم امام رضا (ع) قرار گرفته اند؛ یکی از قدیمی ترین این مقبره ها، مقبره پیرپالان دوز در شمال شرقی حرم و نزدیک خیابان نواب صفوی است؛ بنای این مقبره به دوره صفویه مربوط می شود و در اصل ابتدا محل دفن عارفی مشهور در قرن چهارم به نام ابونصر عبدالله بن علی سراج طوسی بوده است اما بعد از وی شیخ محمد عارف عباسی که به پیرپالان دوز معروف بوده در این محل دفن شده است و از این پس به این نام شناخته شد.

مقبره شیخ طبرسی نیز در قسمت شمالی حرم قرار دارد و این مقبره نیز در بیرون از مجموعه بوده که بعد از طرح توسعه جزئی از آن شده است، در قسمت شمالی بستی به همین نام وجود دارد و خیابانی نیز با نام شیخ طبرسی از شمال به حرم امام رضا (ع) ختم می شود؛ مقبره دیگری در صحن انقلاب قرار دارد که متعلق به دانشمندی شیعه به نام شیخ حر عاملی بوده است و کتابی با نام وسائل الشیعه به وی تعلق دارد؛ شیخ بهایی نیز از بزرگان دیگری است که آرامگاه وی در این مجموعه قرار دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به وبلاگ ایلیا مراجعه کنید:

https://ailya.kowsarblog.ir/

 انسان موجودی زیباست و زیباییها را دوست دارد به همین دلیل هم هست که به دنبال زیباییها میرود و همیشه تلاش می‌کند به زیباییها دست یابد،برای مثال تلاش می‌کند که خود و محیط اطرافش را زیبا کند.هنگامی که به طبیعت می‌رود با دیدن زیباییهای طبیعت به عظمت و بزرگی خداوند پی میبرد.چه خوب است هنگامی که وارد طبیعت می‌شویم با ریختن زباله و آلوده کردن طبیعت زیبایی آن را ازبین نبریم و تلاش کنیم تا بر زیبایی‌های آن بیفزاییم.

قرآن کریم آنچه را که بر کره خاکی است مایه زینت و زیبایی آن دانسته است.

«إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الْأَرْضِ زِینَهً لَّهَا؛ 

 در حقیقت ما آنچه را که بر زمین است زیوری برای

قرآن کریم آنچه را که بر کره خاکی است مایه زینت و زیبایی آن دانسته است.

«إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الْأَرْضِ زِینَهً لَّهَا؛ 

 در حقیقت ما آنچه را که بر زمین است زیوری برای

زیبایی‌های طبیعت

در برخی از روایات آمده که نگاه کردن به دریا عبادت است، شاید مقصود آن است که انسان با نگریستن همراه با تفکر به دریا- که با سینه ای بس فراخ و خزینه ای بس ژرف، هزاران گنج و راز را در خود پنهان کرده و با توجه به زیبایی که از همگونی رنگ آسمان و لطافت آب، و صحنه پرواز دسته جمعی و منظم پرندگان دریایی ایجاد می شود- به زیبایی کتاب آفرینش و زیبایی آفریننده آن پی برد.

قرآن کریم آنچه را که بر کره خاکی است مایه زینت و زیبایی آن دانسته است.

«إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الْأَرْضِ زِینَهً لَّهَا؛

در حقیقت ما آنچه را که بر زمین است زیوری برای آن قرار دادیم.»

 «ما علی الارض» ترکیبی است فراگیر که کوه ها، دریاها، دشت ها، جنگل ها و. .. را در برمی گیرد. وه که چقدر شگفت است که خداوند آسمان بالای سر انسان و زمین زیر پای او را چنین زیبا، زیور نموده است! آیا این زینت گری حکایت از پاسخگویی به نیاز فطری آدمی به زیبایی و هنر نیست؟

در برخی از روایات آمده که نگاه کردن به دریا عبادت است،  شاید مقصود آن است که انسان با نگریستن همراه با تفکر به دریا- که با سینه ای بس فراخ و خزینه ای بس ژرف، هزاران گنج و راز را در خود پنهان کرده و با توجه به زیبایی که از همگونی رنگ آسمان و لطافت آب، و صحنه پرواز دسته جمعی و منظم پرندگان دریایی ایجاد می شود- به زیبایی کتاب آفرینش و زیبایی آفریننده آن پی برد که فرموده اند:

 «فکر ساع خیر من عباد سن؛ 

 ساعتی تفکر از عبادت یک سال بهتر است.»

جهت کسب اطلاعات بیشتر به وبلاگ ایلیا مراجعه فرمایید:

https://ailya.kowsarblog.ir/

نهج‌البلاغه: خطبه 42

وَ مِنْ خُطبة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ

از خطبه هاى آن حضرت است در نکوهش آرزوى دراز و پیروى از هواى نفس

اَيُّهَا النّاسُ، اِنَّ اَخْوَفَ ما اَخافُ عَلَيْكُمُ اثْنانِ: اتِّبَاعُ الْهَوى، وَ طُولُ الاَْمَلِ.

اى مردم، ترسناکترین چیزى که بر شما مى ترسم دو چیز است: یکى پیروى هواى نفس، و دیگرى بى مرزبودن آرزو. 

 فَاَمّا اتِّباعُ الْهَوى فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ. وَ اَمّا طُولُ الاَْمَلِ فَيُنْسِى الاْخِرَةَ. 

اما پیروى هواى نفس انسان را از حق بازمى دارد، و بى مرز بودن آرزو آخرت را ازیاد مى برد.

اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ وَلَّتْ حَذَّاءَ، فَلَمْ يَبْقَ مِنْها اِلاّ صُبابَةٌ كَصُبابَةِ الاِْناءِ اصْطَبَّها صابُّها. 

 بدانید که دنیا به سرعت از شما روى گردانده، و از آن جز ته مانده اى که کسى آن را در کاسه باقى نهاده باشد نمانده. 

اَلا وَ اِنَّ الاْخِرَةَ قَدْ اَقْبَلَتْ، وَلِكُلّ مِنْهُما بَنُونَ، فَكُونُوا مِنْ اَبْناءِ الاْخِرَةِ، 

و آگاه باشید که آخرت روى نموده است، و براى هر یک از دنیا و آخرت فرزندانى است، 

وَ لا تَكُونُوا مِنْ اَبْناءِ الدُّنْيا، فَاِنَّ كُلَّ وَلَد سَيُلْحَقُ بِاُمِّهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ. 

شما از فرزندان آخرت باشید نه از فرزندان دنیا، زیرا هر فردى در آخرت به مادرش ملحق مى شود. 

وَ اِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَلا حِسابٌ، وَ غَداً حِسابٌ وَلا عَمَلٌ.

امروز زمان عمل است و بازخواستى نیست، و فردا روز بازخواست است و عملى در آن میسّر نمى باشد.

- اَقُولُ: الْحَذّاءُ: السَّريعَةُ. وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَرْويهِ جَذّاءَ، بِالْجيم وَ الذّالِ، اَىِ انْقَطَعَ دَرُّها وَ خَيْرُها.-

مى گویم: «حذّاء» به معنى شتابان است، و گروهى «جذّاء» به جیم و ذال آورده اند، یعنى همه خیر و خوبیهاى آن قطع شده است.

هدف امام(علیه‌السلام) آن است که به مردم هشدار دهد و اهداف والایی را که برای آن جنگیده‌اند، به آن‌ها یادآور شود و از غرق ‌شدن در زرق‌وبرق دنیا بر حذر دارد و از گرفتار شدن در دام هوای نفس و آرزوهای دورودراز که مانع راه حق و سبب فراموشی آخرت است، بازدارد.

در این خطبه، امام(علیه‌السلام) مخصوصاً روی زودگذر بودن دنیا و لزوم غنیمت شمردن فرصت عمر برای اندوختن عمل صالح پافشاری می‌کند و در عبارتی کوتاه و تکان‌دهنده مسائل مهمی را در این زمینه یادآور می‌شود.

بـعـضــی ها تـعبـیــر آزادی را

با رهــایی از قـید وبـنــد ها اشتـبـاه گرفتــه انــد

نــــخــیــــــر!

آزادی، بی بنــد و بــاری نیـست

آزادی، بی قیــد و شــرط بودن نیـست

آزادی، به فعلـیـت رسانــدن خواستــه های نفـسـانی نیـست

ایـن هـا خــود نــوعی اســارتــند

آن هم چــه اســـارتی

اسارت نــفــس..

اســیر نــفس بودن

بد تر از اســیر دشــمـن بودن است

دوســت مـن!

آزادی یعنی

بــنده ی خــدا بـودن

نه بــنده ی هــوا و هـــوس هــای دلـــت

محل تولد حضرت فاطمه (س)

مكان تولد حضرت زهرا (س) در شهر مكه و در خانه خديجه بوده است. اين خانه در محله‌‏اى است كه در گذشته به آن «زقاق العطارين» يعنى كوچه عطارها مى ‏گفتند. رسول خدا (ص) تا هنگام هجرت، در آن خانه ساكن بود. خانه مباركى كه بارها در آن فرشته وحى بر پيامبر (ص) نازل گرديد. اين خانه بعدها به صورت مسجد در آمد و از آنجا كه محل نزول وحى و بخشى از قرآن، زيستگاه پيامبر (ص) و مكان تولد حضرت زهرا (س) بود، در نظر عموم مسلمين ارزش معنوى و قداستى خاص داشت. از اين رو بارها در طول تاريخ همزمان با تعمير و توسعه مسجد الحرام، نسبت به مرمت بناى آن اقدام كردند.

 روز تولد حضرت فاطمه (س)

در روایتی آمده که تولد حضرت فاطمه (س) در بیست جمادی الثانی سال دوم بعثت که جمعه بود، رخ داده است. امام رضا (ع) فرموده رسول خدا (ص) فرمود: «وقتی به معراج رفتم، جبرئیل دستم را گرفت و مرا به بهشت برد و به من خرما تعارف کرد.

من نیز خوردم و آن خرماها به نطفه بدل شد. وقتی به زمین برگشتم با همسرم خدیجه خلوت کردم و او به فاطمه آبستن شد. به همین دلیل فاطمه حوریه انسان نماست و من هرگاه مشتاق بوی بهشت می شوم، دخترم را بو می کنم.»